Þessu heldur Brynjar Níelsson, hæstaréttarlögmaður fram á www.visir.is. Hann segir ennfremur í grein sinni, sem byggð er á þekktri aðferðafræði sem kölluð er FUD (Fear, Uncertainty, Doubt) og er ætlað einmitt það, að sá ótta og óvissu og skapa efa:
Kafli 1: Uncertainty
Eva Joly er fullkomlega vanhæf til að koma að rannsókn sérstaks saksóknara. ... Brynjar ... vekur máls á rannsókn bankahrunsins í grein í Morgunblaðinu í dag. Þar segir hann að í kjölfar bankahrunsins virðist sem flestum þyki eðlilegt að lýsa því yfir opinberlega að stjórnendur fjármálafyrirtækja og svokallaðir auðmenn séu glæpamenn.
Er þetta fullyrðing sem hann telur sig geta staðið við? Er hér um vísvitandi ýkjur að ræða eða er maðurinn ekki betur upplýstur? Ég tel eins og flestir að tilteknir menn, sem öll merki eru um að hafi komið Íslandi á knén með hættuspili í fjármálaleikfimi hljóti að verða að una því að vera kallaðir sínum réttu nöfnum. Eru menn ekki sektaðir fyrir glæfraakstur, glannalega meðferð skotvopna o.s.frv.?
Þá sé þess krafist að þeir verði lokaðir inni og eignir þeirra frystar.
Hvað annað er skynsamlegt? Eigum við í nafni tilgerðarréttlætiskenndar að horfa upp á að eignir okkar sem tilteknir aðilar hafa skert, svo vægt sé tekið til orða, hverfi með öllu af því að þeim sé gefinn allur sá tími sem þeir þurfa til að má út spor sín og koma auðnum undan?
Kafli 2: Fear
Brynjar segir að þegar hlustað sé á slíkan málflutning og þegar þeir sem fari með rannsókn og saksókn taki undir hann sé ástæða til að óttast um örlög réttarríkis.
Réttarríki sem metur hærra rétt grunaðra en rétt þeirra sem fyrir skaðanum verða, er það svoleiðis réttarríki sem Brynjar vill? Er hann kannski kominn með client - einhvern þessara grunuðu? Mann fer að gruna ýmislegt.
Kafli 3: Doubt
Í greininni fjallar Brynjar sérstaklega um Evu Joly, rannsóknardómarann frá Frakklandi, sem ráðin hefur verið til embættis sérstaks saksóknara. Hann segir ekkert athugavert við að leita aðstoðar erlends sérfræðings við úrlausn mála en hins vegar sé óvenjulegt að útlendir sérfræðingar séu starfsmenn embætta, sem fara með rannsókn sakamála. Brynjar segir yfirlýsingar Evu Joly á opinberum vettvangi um að íslenskir fjármálamenn hafi skotið undan fé og að yfirgnæfandi líkur séu á því að stjórnendur bankanna hafi brotið lög veki furðu. Með yfirlýsingum af þessu tagi sé brotið gegn hlutlægnisreglu rannsakanda og ákæruvalds. Brynjar segir að það sé einsdæmi í réttarsögu Íslands að aðilar sem lýst hafi yfir sekt þeirra sem rannsaka skal komi að rannsókn sakamála. Vegna þessa sé Eva Joly fullkomlega vanhæf til að koma að rannsókninni. Ráðningin geti hugsanlega valdið því að rannsóknin og möguleg saksókn ónýtist, í ljósi þess að sakborningar hafi ekki hlotið réttláta málsmeðferð.
Þarf ég að segja meira?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli